سید جلالالدین مجتبوی (درگذشت 1378، تهران)، مترجم و استاد فلسفه
سید جلالالدین مجتبوی در ۱۳۰۷ هـ . ش در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند. در ۱۳۳۰ هـ .ش به دانشگاه تهران رفت، در رشته فلسفه و علوم تربیتی به تحصیل پرداخت و درجه لیسانس گرفت. در ۱۳۳۷ هـ .ش تحصیلات خود را در همان رشته دنبال کرد و سرانجام در 1346هـ .ش موفق به اخذ دانشنامه دکترا از دانشگاه تهران شد. موضوع رساله وی «خدا در فلسفه ارسطو و ابن سینا» بود. او در این ایام از محضر اساتیدی چون محمدحسین فاضل تونی، عصار، دکتر صدیق و دکتر یحیی مهدوی بهره برد. دکتر مجتبوی پس از فارغ التحصیلی، از 1349هـ .ش به عنوان استادیار در گروه فلسفه دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. هم‌زمان با تدریس نیز مدت نه سال ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی را عهده‌دار گردید. همچنین کنگره‌های اقبال لاهوری، بزرگداشت فردوسی و کنگره جغرافیا را برگزار کرد.در 1368هـ .ش به درجه استادی رسید. دکتر مجتبوی در تهران درگذشت.
آثار متعددی از این استاد برجسته باقی مانده است که از آن جمله می‌توان به ترجمه کتاب‌های »فلسفه یا پژوهش حقیقت»، تألیف چند تن از اساتید فلسفه در انگلستان با همکاری و زیر نظر پروفسور لوین، «کلیات فلسفه» ریچارد پاپکین و آوروم استرول، «بنیاد حکمت سبزواری یا تحلیلی تازه از فلسفه حاج ملاهادی سبزواری» پروفسور ایزوتسو، «تاریخ فلسفه» (جلد اول: یونان و روم) فردریک کاپلستون – در ۱۳۶۲ هـ .ش از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد – «علم اخلاق اسلامی» مولی محمد نراقی، «گزیده علم اخلاق اسلامی» مولی محمد نراقی، «قرآن کریم» – در ۱۳۷۱ هـ .ش از بهترین ترجمه‌های قرآن شمرده شد – «مراتب و درجات وجود» پروفسور سید محمد نقیب العطاس، «برگزیده کلیات فلسفه« - در ۱۳۷۵ هـ .ش به نام «متافیزیک و فلسفه معاصر» منتشر شد – «فلسفه در ایران» (قسمت منطق صوری و منطق عملی) و مقالات متعدد اشاره کرد.