لطفعلی صورتگر شیرازی (درگذشت 1348، تهران)، نویسنده و مترجم
لطفعلی صورتگر، شاعر ، نویسنده ، مترجم و استاد دانشگاه ایرانی بود.
لطفعلی صورتگر، فرزند میرزاآقاخان ، در سال ۱۲۹۷ خورشیدی در شیراز زاده شد. جد وی آقا لطفعلی از نقاشان هنرمند و چیره‌دست قرن سیزدهم هجری بود که کارهای او در موزه‌های پاریس و لنینگراد موجود است.
لطفعلی صورتگر در ۳ مهر ۱۳۴۸ در شیراز درگذشت. آرامگاه او در جوار حافظ است.
لطفعلی صورتگر تحصیلات ابتدایی را در شیراز و دوره متوسطه را در هند به پایان رسانید. در سال ۱۳۰۶ خورشیدی به لندن رفت و دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی دریافت کرد. وی پایان‌نامه دکتری خود را درباره «نفوذ ادبیات ایران در ادبیات انگلیس در قرن پانزدهم و شانزدهم میلادی» نوشت.
لطفعلی صورتگر به اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده آمریکا، پاکستان سفر کرد و به مدت یک‌سال به عنوان استاد دانشگاه کلمبیا به تدریس پرداخت.
نمونهٔ اشعار:
هر باغبان که گل به سوی برزن آورد شیراز را دوباره به یاد من آورد
آن‌جا که گر به شاخ گلی آرزوت هست گل‌چین به پیشگاه تو یک خرمن آورد
نازم هوای فارس که از اعتدال آن بادام‌بن شکوفه مه بهمن آورد
نوروز‌ماه، فاخته و عندلیب را در بوستان، نواگر و بربط‌زن آورد
ابر هزارپاره بگیرد ستیغ کوه چون لشکری که رو به سوی دشمن آورد
من در کنار باغ کنم ساعتی درنگ تا دل‌نواز من خبر از گلشن آورد
آید دوان دوان و نهد برکنار من آن نرگس و بنفشه که در دامن آورد
آثار:
عشاق ناپل (ترجمه)
سخن‌سنجی
تاریخ ادبیات انگلیسی
علم اقتصاد
دیوان شعر
ادبیات توصیفی ایران
ادبیات غنایی ایران
برگ‌های پراکنده
جغرافیای تاریخی ایران (ترجمه)
تجلیلات عرفان در ادبیات فارس
منبع: ویکیپدیای فارسی