تا درو نور معرفت بینی
عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی. صاحبدلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی، بسیار ازین فاضلتر بودی.
اندرون از طعام خالی دار
تا درو نور معرفت بینی
تهی از حکمتی به علت آن
که پُری از طعام تا بینی
گلستان سعدی/ باب دوم/ در اخلاق پارسایان