ابوالقاسم پاینده (درگذشت 1363، تهران)، نویسنده و مترجم
ابوالقاسم پاینده در 1292هـ .ش در نجف‌آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در مکتب خانه‌های زادگاهش آموخت. در 1301هـ .ش به اصفهان رفت و تا 1309هـ .ش در آنجا به تکمیل تحصیلات خود پرداخت. همچنین نزد اساتیدی چون شیخ محمود مفید و شیخ محمود گنابادی معروف به خراسانی منطق و فلسفه آموخت. او کار مطبوعاتی را از 1308هـ .ش در روزنامه «عرفان» به مدیریت احمد عرفان آغاز کرد. در 1311هـ .ش به تهران آمد و با روزنامه‌های «شفق سرخ» به مدیریت علی دشتی و «ایران» به مدیریت زین‌العابدین رهنما به همکاری پرداخت. هم زمان به استخدام وزارت پست و تلگراف و تلفن درآمد سپس به وزارت معارف و اوقاف (آموزش و پرورش فعلی) منتقل شد. مدتی نیز سردبیر مجله «تعلیم و تربیت» گردید. در 1321 هـ .ش مجله هفتگی «صبا» را تأسیس کرد که انتشار آن تا 1330 هـ .ش ادامه یافت. بعد به عنوان دبیر فرهنگستان ایران به کار پرداخت. در 1328 هـ .ش از سوی مردم نجف‌آباد به عنوان نماینده به مجلس مؤسسان دوم راه یافت.
در ادوار 21 و 22 مجلس شورای ملی نیز به نمایندگی رسید. در 1344هـ .ش نماینده ایران در کنفرانس اسلامی مکه شد. او در داستان‌نویسی نیز تبحر داشت و پیرو محمدعلی جمالزاده بود و داستان‌های کوتاه و بلند منتشر کرد که از آن جمله می‌توان به «قاتل»، «در سینمای زندگی»، «دفاع از ملانصرالدین» و «مرده کشان جوزان» اشاره داشت. او به زبان عربی مسلط بود و با زبان‌های انگلیسی و فرانسوی آشنایی داشت. آثار متعددی از این مترجم توانا باقی مانده است که از آن جمله می‌توان به ترجمه کتاب‌های «مروج الذهب» مسعودی (2جلد)، «تاریخ عرب» فیلیپ حتی، «تاریخ طبری یا الرسل الملوک» (16جلد)، «قرآن مجید» – اولین نقد بر روی این اثر را شهید آیت‌الله مرتضی مطهری نوشت و محمد فرزان نیز سلسله نقدهایی را درباره آن منتشر کرد -، «سیر تکامل عقل نوین» جان هرمن رندال، جلد یازدهم تاریخ تمدن ویل‌دورانت تحت عنوان «تمدن اسلامی»، «نهج‌الفصاحه: مجموعه کلمات قصار حضرت رسول (ص)»، «مفاهیم قرآنی در حدیث: گزیده از نهج‌الفصاحه» همراه طاهره صفارزاده، «تاریخ سیاسی اسلام» دکترحسن ابراهیم حسن، «زندگانی محمد(ص)» محمدحسین هیکل، «در آغوش خوشبختی و در جستجوی خوشبختی» لرد آویبوری، «اسرار نیکبختی» اسوت ماردن و تألیف کتاب‌های «داستان‌های برگزیده»، «قلم‌انداز»، «داستان پیامبران» (2 جلد)، «کرانه با دریا»، »ظلمات عدالت»، «دستور نوشتن» و «علی ابرد مرد تاریخ» اشاره کرد.