حسین زمرشیدی (تولد 1318، مشهد)، معمار
حسین زمرشیدی در مشهد متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند. بعد نزد پدرش، حاج محمد معمار -که از اساتید بنام خراسان در زمینه معماری بود- به کار پرداخت و در نوجوانی استادی سرآمد در معماری اسلامی شد. آثار متعددی اعم از معماری و کاشیکاریهایی که در بقعه خواجه ربیع، گنبد سبز مشهد، بقعه امامزاده محمد محروق و شیخ عطار در نیشابور و بقعه شیخ احمد جامی در تربت جام باقی است، از یادگارهای او به شمار میرود. زمرشیدی پس از معماری اسلامی، به بنایی روی آورد و دیری نپایید که در زمینه ساختمان سازی نیز تبحر یافت. او همزمان با کار، به تحصیل علم نیز پرداخت و تا سوم متوسطه را در مشهد سپری کرد. سپس به تهران آمد و در آزمون رشته استاد کاری که توسط هیئت آلمانی در هنرستان صنعتی تهران سابق (ایران و آلمان) برگزار گردید، شرکت کرد و به عنوان استاد کار آموزشی استخدام شد.
همچنین در رشته ساختمان نیز ادامه تحصیل داد و در 1350 هـ .ش فارغالتحصیل شد. سپس به آلمان رفت و در رشتههای عمومی ساختمان و تربیت دبیر فنی رشته ساختمان در دانشگاه برلین ادامه تحصیل داد. او در دوران تحصیل محضر استادان برجستهای چون مهدی تشکری اصفهانی، جواد تقوایی، علی ناجی، غلامحسین یزدی، علی خالو و پروفسور میتچ را درک کرد. پس از بازگشت به وطن، به عنوان هنرآموز رشته ساختمان در هنرستان تهران به کار ادامه داد و 16 جلد کتاب درسی سالهای اول تا چهارم رشته ساختمان را برای هنرستانهای کشور تألیف کرد. زمرشیدی از جمله معمارانی است که به معماری ایرانی عشق میورزد و تألیفات ارزشمندی درباره معماری سنتی و اسلامی به نگارش درآورده است.
وی اکنون در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی با رتبه علمی دانشیاری به تدریس مشغول است. همچنین عضو هیأت تحریریه بسیاری از مجلات معتبر معماری و میراث فرهنگی و نیز عضو مجامع علمی مختلف از جمله فرهنگستان هنر است. او جوایز و نشانهای متعددی را تاکنون دریافت کرده است که از آن جمله میتوان به کسب نشان درجه سه دانش از رئیس جمهوری وقت در 1383هـ .ش و دریافت لوح تقدیر و جایزه از طرف سازمان اوقاف و امورخیریه در 1384هـ .ش اشاره کرد. علاوه بر کتاب و مقالات متعدد در زمینه معماری اسلامی، 30 تابلو از هنرهای قدسی معماری اسلامی ایران به شکل تابلوی معرق و غیره از وی باقی مانده که وقف موزه سعدآباد شده است.
کتابهای متعددی از این استاد برجسته تاکنون به چاپ رسیده است که از آن جمله میتوان به «اجرای ساختمان (عناصر و جزئیات)»، «پیوند و نگاره در آجرکاری»، «تعمیر و نگهداری ساختمان»، «رسم فنی و نقشهکشی جامع عمران»، «طاق و قوس در معماری ایران»، «کاشیکاری در ایران»، «گره چینی در معماری اسلامی و هنرهای دستی»، «مسجد معماری در ایران»، «معماری ایران»، «اجرای ساختمان با مصالح سنتی»، «مصالح شناسی سنتی» و «نقش آجر و کاشی در نمای مدارس» اشاره کرد.