غلامحسین امیرخانی (تولد 1318، طالقان)، خوشنویس
غلامحسین امیرخانی در طالقان متولد شد. تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب خانه انجام داد. دوره ابتدایی را در مدرسه «مسعود سعد» در تهران گذراند و به آموختن خط نیز روی آورد. در ۱۳۳۸ هـ .ش با انجمن خوشنویسان و استاد سید حسین امیرخانی آشنا شد و محضر استادانی چون سیدحسین امیرخانی و سیدحسن امیرخانی، میرعمادالحسنی، میرزای کلهر، عمادالکتاب و علی اکبر کاوه را درک کرد. از 1340هـ .ش در اداره کل هنرهای زیبا به سمت خطاط استخدام شد. وی بعدها به مدیریت انجمن خوشنویسان ایران و مدیریت فرهنگسرای ارسباران (هنر) رسید. وی از ١٣۶٣هـ .ش رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران می‌باشد. وی همچنین عضو هیأت داوران مسابقات جهانی خوشنویسی در ترکیه، عضو اصلی کمیسیون ملی یونسکو در ایران، و عضوگروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر بوده است. استاد امیرخانی هم اکنون نیز ریاست شورای عالی خانه هنرمندان ایران را برعهده دارد.
استاد امیرخانی در نگارش خط نستعلیق دستی قوی و قدرتی فراوان دارد. وی تا کنون ده‌ها نمایشگاه انفرادی و گروهی در خارج و داخل کشور از جمله نمایشگاههایی در انگلستان، فرانسه، آلمان، ترکیه، سوریه، امارات عربی متحده، پاکستان و سوریه داشته است. این استاد در 1378 هـ .ش نشان درجه یک فرهنگ و هنر جمهوری اسلامی ایران را دریافت کرد. وی همچنین در 1388هـ . ش به عنوان چهره برگزیده فرهنگستان هنر انتخاب شد و از خدماتش تقدیر به عمل آمد. از جمله آثار این استاد میتوان به «بهار در پاییز» مجموعه رباعیات دکتر اسلامی ندوشن، «رساله خوشنویسی»، «صحیفه هستی»، «اشعار منسوب به حضرت علی(ع)»، «دوازدهبند محتشم کاشانی»، «رباعیات خیام»، «دیوان حافظ»، «دیوان خواجوی کرمانی»، «منتخبی از غزلیات سعدی»، «شاهنامه فردوسی»، مقدمه و خوشنویسی «طرفه آثار ایام زندان عمادالکتاب سیفی قزوینی»، «سرو سایه فکن» و چند کتاب رسمالخط میتوان اشاره کرد.