تا درو نور معرفت بینی

عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی. صاحبدلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی، بسیار ازین فاضلتر بودی.

اندرون از طعام خالی دار

تا درو نور معرفت بینی

تهی از حکمتی به علت آن

که پُری از طعام تا بینی

گلستان سعدی/ باب دوم/ در اخلاق پارسایان